[29] Kłótnia

Nie stwierdziłem obecności jednego z moich ulubionych skeczy, jednego z tych, które znam na pamięć. Choć kiedyś sądziłem, że istnieje. Cóż.
Niniejszym więc go zakładam.

Zawsze męczyła mnie kwestia tego, jak go tytułować. W internetach często widzę "Argument clinic", co jest o tyle problematyczne, że w tej instytucji zapisać się można nie tylko na kłótnię. Jak więc może się ona nazywać? Jakie jeszcze usługi zapewnia? Prawienie komplementów? Sesje dawania po mordzie? Kurs duszenia zwierząt?
A może to to samo miejsce, w którym Jamie Bell przyjmował główną bohaterkę "Nimfomanki" von Triera?
Tyle pytań. Tyle filmowego świata do rozwinięcia.

Załączam przy okazji ciekawostkę, która być może była tu już (wideo sprzed dwóch lat, eh), ino ja nie miałem okazji jej uświadczyć.
A mianowicie, skecz w wykonaniu dwóch syntezatorów mowy z początku lat osiemdziesiątych.

<iframe width="640" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/WjMwGWdqHVQ?rel=0" frameborder="0"></iframe>

Post został pochwalony 3 razy

Boże, jakie to jest piękne z tymi syntezatorami *_*

Post został pochwalony 0 razy

Czarny syntezator jest lepszym aktorem, niż biały syntezator.
Za to biały syntezator jest zabawniejszy. Wide grin

Post został pochwalony 1 raz

joł joł joł ju mad? judedent

Post został pochwalony 0 razy

Czarny lepszy Wide grin

Ten skecz to pierwszy świadomie obejrzany skecz Pythonów, więc mam lekki sentyment do niego.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Mrs Teal dnia Czw 17:54, 18 Sie 2016, w całości zmieniany 1 raz

O, Mitom! Jak miło.
Wstyd że jeden ze sztandarowych skeczy nie miał dotąd swojego tematu (choć głowę dałbym że miał). To jest jeden z najbardziej inteligentnych (czy intelektualnych) skeczy Pythona. Oczywiście, żeby nie było za mądrze zaraz w pokoju obok jest lekcja bicia po głowie. Ale rozmowa Palina z Cleese'em to majstersztyk. Jest przezabawna i szalenie intrygująca. I posiada coś na kształt puenty, wyróżnia się więc na tle innych skeczy. Nie jest to tym samym typowy Python jednocześnie będąc jednym z najbardziej rozpoznawalnych skeczy. Cudo.
Każde wykonanie nie klizowo-palinowe wydawało się nikłą podróbą (potwarzą!) oryginału. Do dziś. Syntezatory mogą spokojnie zakładać kabaret i ruszać w trasę. Pisać własne teksty a w końcu występować na srebrnym ekranie. Zgarnąć nagrodę w Cannes a w końcu rozpaść się z powodów kłótni o pieniądze i własne plany artystyczne. Kilka lat później jednemu wysiądą baterie a drugi wygłosi przemówienie na złomowisku. Po latach wróci na scenę ze starym materiałem by zebrać pieniądze na nowy akumulator.

Post został pochwalony 0 razy

Syntezatory prawie jak dobre jak oryginał. Pamiętam, że ten skecz bardzo mi pomógł w liceum na lekcji angielskiego, niestety już nie pamiętam w jaki sposób. Chciałam po prostu wskazać na jego walor edukacyjny.

Post został pochwalony 0 razy