[40] Jerzy III

Jerzy III był władcą o dużej inteligencji, chociaż nerwowym, co z czasem doprowadziło go do choroby. [...] Cieszył się wielką popularnością poddanych. Obdarzony świetną pamięcią, znał imiona wielu zwykłych ludzi: służby, rolników, farmerów. Nie był domatorem, lecz lubił jeździć na wieś, gdzie doglądał upraw i hodowli. Nadano mu z tego powodu przydomek "król-farmer". [...] Za jego panowania nastąpił bunt kolonii amerykańskich i powstały Stany Zjednoczone. Mówiono, że to właśnie utrata Ameryki tak źle podziałała na jego zdrowie psychiczne. [...] Zrobił wszystko, by zachować kolonie amerykańskie (przez szeregi armii brytyjskiej Charlesa Cornwallisa przewinęło się wtedy 160 tysięcy ludzi!). Francja przeważyła jednak szalę na korzyść George'a Washingtona i buntowników.
Cierpiał na porfirię (charakterystycznym objawem tej choroby jest ciemnoczerwony mocz), która może mieć bardzo wyniszczający wpływ na organizm ludzki. W zaawansowanym stadium powoduje silne bóle brzucha, skurcze, a nawet drgawki podobne do epileptycznych. Choroba często nie jest prawidłowo diagnozowana i nawet w dzisiejszych czasach bywa mylnie rozpoznawana jako choroba psychiczna. Według najnowszych badań, chorobę tę spowodowała wieloletnia kumulacja w organizmie króla arszeniku, który był składnikiem ówcześnie stosowanych pudrów do peruk, kremów oraz popularnych lekarstw. Po 1811 roku, kiedy ataki choroby króla były coraz dłuższe i poważniejsze, władzę w państwie sprawował jego najstarszy syn – Jerzy, jako książę-regent.
Jerzy III panował przez niemal 60 lat – a zatem najdłużej w historii Wielkiej Brytanii po królowej Wiktorii. Cień na jego sprawnym panowaniu położyła jedynie ciężka choroba.

Mounsier Jacques Necker - finansista i polityk narodowości szwajcarskiej; w latach 1789-1790 pierwszy minister króla francuskiego Ludwika XVI Burbona. Współcześni uważali Neckera za geniusza ekonomii, choć tak naprawdę umiał on rozwiązywać jedynie doraźne problemy ekonomiczne, posługując się metodą zaciągania pożyczek u bankierów, wśród których miał liczne znajomości. Jego ponowne zwolnienie z urzędu, mimo iż uzasadnione, generalnego kontrolera finansów wywołało prawdziwa burzę wśród mieszczan Paryża i kryzys zaufania do monarchii.
[wikipedia]

Asygnaty, nazwa pieniędzy papierowych emitowanych we Francji 1789-1797 oraz w Rosji 1769-1817. Francuskie Zgromadzenie Narodowe uchwaliło w XII 1789 emisję asygnat, o charakterze bonów hipotecznych, oprocentowanych w wys. 3-5% rocznie, zabezpieczonych na dobrach kościelnych i domenach królewskich. Początkowo wypuszczono asygnaty na kwotę 400 tys. franków. We IX 1790 Zgromadzenie Narodowe zniosło ich oprocentowanie, uznając je za legalny środek płatniczy.
[http://portalwiedzy.onet.pl/]

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez janoszdobrosz dnia Nie 16:25, 17 Sty 2010, w całości zmieniany 3 razy